به نام خدا
THE KEEPER
توجه :
دانشجوی گرامی این جزوه به مرور روی سایت قرار می گیرد و کامل می گردد ...
گردشگری :
تغییر مکان موقتی افراد به مقاصدی خارج از محل معمول کار یا اقامتشان . فعالیتهایی که در طول اقامت افراددر آن مقاصد انجام می گیرد و تسهیلاتی که به منظور برآوردن نیازهای آنان فراهم می شود.
بازدید کننده (Visitor)
شامل افرادی می شود که به محلی غیر از محل اقامت و معمول خود برای مدت زمانی کمتر از یک سال سفر کرده و هدف اصلی آنها از سفر چیزی غیر از انجام فعالیت است که به واسطه آن از سوی محل مورد بازدید فرد دریافت نماید .
گردشگری : Tourism))
بازدید کننده ای است که حداقل یک شب در محل مورد بازدید اقامت نماید .
انواع گردشگری :
· گردشگری ورودی: (In baund Tourism)
سفر و گردشگری به یک کشور توسط ساکنان سایر کشورها مانند سفر خارجی به ایران
· گردشگری بومی : (Damestic Tourism)
سفر و گردشگری توسط ساکنین یک کشور به سایر مناطق واقع در همان کشور در آمارهای سفر و گردشگری خارجیان مقیم یک کشور همانند ساکنان همان کشور محسوب می شود .
· گردشگری داخلی: (Internal Tourism)
گردشگری بومی + گردشگری ورودی
به عنوان مثال سفرهای ساکنین ایران در داخل ایران و سفرهای بازدید کننده های خارجی به ایران .
· گردشگری ملی : (Nationa Tourism)
عبارت است از گردشگری بومی + گردشگری خروجی به عنوان مثال گردشگری ملی ایران شامل گردشگری ساکنان ایران در داخل کشور و سفرهای آنان به خارج از کشور
· گردشگری بین المللی (International Tourism)
سفر و گردشگری بین کشورها یعنی سفر و گردشگری خارجی توسط ساکنین یک کشور به مقصد و یا در داخل سایر کشورها . گردشگری بین المللی شامل گردشگری ورودی و گردشگری خروجی می باشد .
شاخص سنجش داگسی :
در اواسط دهه 1970 نگرانی فزاینده ای در مورد اثرات منفی بالقوه و موجود گردشگری بر مناطق مقصد وجود داشت . در آن زمان فردی به نام داکسی طرحی را که شاخص رنجش داکسی در سال 1975 ارائه کرد رابطه میان گردشگران و محلی ها را مورد توجه قرار داد. ایده ی اصلی شاخص رنجش داکسی این بود که هر چه در طول زمان تعداد گردشگران افزایش می یابد ، خصومت بیشتری در محیط ها نسبت به گردشگران ایجاد می شود . نظریه داکسی برپایه این فرضیه شکل گرفته است که مقصد های گردشگری در طی دوره ای از زمان توسعه یافته و رشد می کنند . با این حال اشاره مهم نظریه داکسی بر این است که امکان دارد مقصد های گردشگری پتانسیل کافی برای رشد و توسعه بدون نظارت را نداشته باشند . بر اساس این نظریه با افزایش خصومت محلی ها نسبت به بازدیدکنندگان در طول زمان ، دیگر تعداد بازدیدکننده گان با همان میزان سابق به رشد خود ادامه نخواهند داد . در حقیقت ممکن است رو به افول حرکت کنند . اگرچه شاخص رنجش داگسی در آن زمان مهم تلقی می شد هنوز هم به عنوان طرحی سودمند در بالابردن فهم ما از تعاملات میان گردشگران و میزا در نظر گرفته می شود .
مراحل مختلف نظریه شخص سنجش داگسی عبارتند از :
1 . رضایت 2 . بی تفاوتی 3. آزردگی 4. خصومت |
نظریه باتلر
باتلر جغرافیدان از نظریات مختلفی از جمله کریس تایلر ، پلاگ ، کوشن و داگسی کمک گرفت تا نظریه و مدل فرد را ارائه نماید . باتلر مدل خود را در سال 1980 ارائه داد که نه تنها اذعان کرد که نظریات وی با نظریه های پیشین پیوند دارند . بلکه اظهار نمود که نظریاتش بر پایه مفهوم بازرگانی و بازاریابی چرخه عمر محصول هستند . چرخه عمر محصول به طور خلاصه نظریه ای است که در آن اینگونه تصور می شود . که میزان فروش یک محصول جدید به آرامی رشد می کند . و پس از آن رشد سریعی را تجربه می کند تا جایی که به ثبا ت می رسد . و متعاقباً آن رو به افول می رود . و به کارگیری ایم مدل در مور مقصد های گردشگری نشانه گر این است که تفریحگاهها در طول زمان توسعه و ثبات یافته و طی این مراحل صنعت گردشگری شمار روز افزون از گردشگران را دارا می باشد.
پس از مرحله ثبات احتمالات زیادی وجود دارد . ممکن است تفریحگاهها یا مقصد بدون هیچگونه افزایش یا کاهش در تعداد گردشگر به رکورد برسد دچار افول شده و یا تجدید حیات نماید . اکنون ویژگی های هر مرحله را بررسی می کنیم .
1. مرحله اکتشاف : درا ین مرحله ، تعداد بسیار اندکی از گردشگران ماجراجو که بدون هیچگونه تسهیلات عمومی از اماکن بازدید می کنند جذب منطقه می شوند . بازدید کنندگان به جهت خصیصه فیزیکی و طبیعی در تفریحگاهها جذب آن می شوند .
2. مشارکت : تعامل محدود میان ساکنین محلی و صنعت در حال توسعه گردشگری منجر به فراهم آوردن خدمات اولیه می شود . تبلیغات بیشتر الگوهای تعریف پذیری از تنوع فصلی ارائه می دهد ، بازار معینی پدید می آید .
3. توسعه : دیگر تسهیلات گردشگری و افزایش تلاشهای پیشبردی به همراه کنترل بیشتر بازار گردشگری توسط غیر محلی ها از ویژگی های این مرحله است .
4. ثبات : گردشگری تبدیل به بخش مهمی از اقتصاد محلی شده است . اما شاخص های رشد و کاهش نداشته اند . ناحیه تجاری مناسبی شکل گرفته است . و برخی از تسهیلات گروه دوم در نظر گرفته می شود . در این مرحله گردش های محلی برای توسعه فصل گردشگری صورت می گیرد .
برنامه ریزی گردشگری :
در کشورهایی که گردشگری رونق زیادی ندارد برنامه ریزی می تواند رهنمون لازم را برای توسعه آن فراهم نماید. برای مناطقی که گردشگری دارند ، برنامه ریزی اغلب برای حیات دوباره این بخش و حفظ صنعت در آن منطقه لازم است . ابتدا گردشگری باید در سطوح منطقه ای و ملی برنامه ریزی گردد . در این سطوح برنامه ریزی سیاسته های توسعه گردشگری ، طرح های ساختاری ، استانداردهای تسهیلات ، عوامل سازمانی و عناصر دیگر لازم برای توسعه و مدیریت گردشگری مد نظر قرار می گیرد . سپس در چهارچوب برنامه ریزی محلی و منطقه ای می توان طرحهای تفضیلی بیشتری برای جاذبه های گردشگری ، تفرجگاهها ، توسعه گردشگری شهری و روستایی و سایر اشکال توسعه گردشگری تهیه نمود . برنامه ریزی گردشگری ملی و منطقه ای چندین فایده خاص و مهم دارد . این امتیازات عبارتند از :
1. تعیین سیاستها و اهداف کلی توسعه گردشگری و اینکه بدانیم گردشگری در صدد انجام چیست و چگونه این اهداف را می توان بدست آورد .
2. توسعه گردشگری به شکلی صورت می گیرد که منابع فرهنگی و طبیعی آن برای مدتی نامحدود نگهداری و برای استفاده حال و آینده حفظ شود .
3. ادغام گردشگری با سیاستهای توسعه کلان و الگوهای کشور و منطقه و ایجاد پیوندهای نزدیک میان گردشگری و دیگر بخشهای اقتصاد.
4. فراهم کردن شالوده منطقی برای تصمیم گیری بخش های دولتی و خصوصی درباره توسعه گردشگری
5. مطلوب سازی و تعدیل منافع اقتصادی ، محیطی و اجتماعی گردشگری با تقسیم صحیح این منافع و کاهش مشکلات اجتماعی گردشگری .
6. ممکن ساختن توسعه هماهنگ بسیاری از عناصر بخش گردشگری به عبارت دیگر مرتبط ساختن جاذبه ها ، فعالیت ها، تسهیلات و خدمات گردشگری با بخش های گوناگون و فزاینده بازارهای گردشگری مختلف.
اکنون روش برنامه ریزی شده برای توسعه گردشگری در سطوح منطقه ای و مالی بصورت یک اصل در بسیاری از نقاط پذیرفته شده است . گرچه هنوز اجرای طرحها و سیاستها در برخی از مناطق ضعیف می باشد . بسیاری از کشورها و مناطق آنها برنامه گردشگری در دست تهیه دارند . کشورهایی که تاکنون چنین طرحهایی را اتخاذ نکرده اند . می بایست در آینده ای نزدیک این مسئله را مد نظر خود قرار دهند .
در برخی از کشورها طرحها از مدتها پیش برنامه ریزی شده اند . و شاید امروز قدیمی و منسوخ گردیده باشند . لازم است بر اساس شرایط کنونی و روند آتی کشور بازنگری شود. در حال حاضر بر اساس تجربه بدست آمده روش ها و فنون برنامه ریزی گردشگری به خوبی درک شده است . با اطمینان زیادی می توان گفت که اگر برنامه ریزی اجرا گردد منافع زیادی برای هر منطقه به همراه خواهد آورد . برنامه ریزی گردشگری به عنوان یک نظام هماهنگ یکی از مفاهیم اساسی برنامه ریزی گردشگری این است که گردشگری باید به عنوان یک نظام مرتبط با عوامل عرضه و تقاضا در نظر گرفته شود . عوامل تقاضا بازارهای گردشگری داخلی و بین المللی و ساکنین محلی می باشند که جاذبه های گردشگری ، تسهیلات و خدمات استفاده می کنند. عوامل عرضه فعالیتها و جاذبه های گردشگری محل اقامت و دیگر تسهیلات و خدمات می باشد .
جاذبه ها شامل : هتل ها ، متل ها ، مهمانپذیرها و هر مکان دیگر است که گردشگران در آنجا شب را به استراحت می گذرانند . مقوله خدمات و تسهیلات گردشگری نیز در بر گیرنده مواردی چون امور سیاحتی و مسافرتی ، رستورانها ، خرید و امور بانکی ، ارز ، خدمات و امکانات پستی و پزشکی است . عوامل عرضه تولیدات گردشگری نامیده می شود .
عناصر دیگری نیز به عناصر عرضه مربوط می گردد به منظور قابل استناد کردن خدمات و امکانات و تاسیسات زیربنایی مورد نیاز است . تاسیسات زیربنایی گردشگری به طور ویژه شامل :
تاسیسات هوایی ، زمینی ، راه آهن ، دریایی ، آب رسانی ، برق رسانی ، فاضلاب ، دفع فاضلاب، و زباله و مخابرات می باشد.
سیستم گردشگری :
عوامل عرضه عوامل تقاضا
جاذبه ها و فعالیتها بازارهای گردشگری بین المللی
محل اقامت بازارهای گردشگری داخلی
دیگر خدمات و تسهیلات استفاده ساکنین از جاذبه ها
عناصر سازمانی امکانات و خدمات گردشگری
ایجاد تاسیسات زیربنایی مناسب نیز برای حفاظت از محیط زیست حائز اهمیت می باشد . این امر به حفظ سطح بالایی از کیفیت محیطی کمک می نماید که برای گردشگری نیازمند عناصر نهادی معین است . این عناصر عبارتند از :
1. ساختارهای سازمانی بویژه دفاتر گردشگری دولتی و اتحادیه گردشگری بویژه بخش خصوصی مانند اتحادیه هتل ها .
2. قوانین و مقررات مربوط به گردشگری از قبیل تعیین استاندارد ها و صدور مجوز برای هتلها و آژانسهای مسافرتی و سیاحتی
3. برنامه های آموزشی و کارآموزی و موسسات کارآموزی برای آماده سازی افراد جهت کار موثر درامروز گردشگری و پرورش نیروی کار
4. فراهم نمودن سرمایه به منظور توسعه جاذبه ها ، تسهیلات ، خدمات و تاسیسات زیربنایی گردشگری و ایجاد ساز و کارهایی برای جلب سرمایه گذاری
5. تدوین برنامه های بازاریابی و تبلیغاتی جهت شناشاندن کشور و منطقه به گردشگران و ترغیب آنها به بازید از منطقه ایجاد تسهیلات و خدمات و اطلاع رسانی گردشگری در مناطق مختلف گردشگری.
6. ایجاد تسهیلات مسافرتی شامل اخذ ویزا گمرک و ارائه دیگر خدمات و امکانات برای ورودی و خروجی گردشگری
همچنین عناصر سازمان شامل نحوه بالا بردن و تصمیم منافع اقتصادی گردشگری و اقداماتی برای حفاظت از محیط زیست و کاهش مسائل اجتماعی زیان آور و حفظ و نگهداری میراث فرهنگی مردم در مناطق سیاحتی می باشد . به عنوان یک نظام مرتبط ، این امر حائز اهمیت که هدف برنامه ریزی گردشگری توسعه کلی همه بخش های نظام ، اعم از عوامل عرضه و تقاضا و عناصر سازمانی است . اگر ا ین نظام در جهت توسعه هماهنگ همه بخش ها برنامه ریزی گردد عملکرد موازی خواهد داشت و منابع مطلوبی را به ارمغان خواهد آورد .
تدوین و اتخاذ طرح و سیاست های توسعه گردشگری برای یک ناحیه به منظور هدایت و تصمیم گیری در خصوص سیاست های توسعه گردشگری می باشد . برنامه ریزی گردشگری باید به عنوان یک روند دائمی و انعطاف پذیر شناخته شود . در چهار چوب سیاست ها و پیشنهادها باید انعطاف پذیری وجود داشته باشد . تا امکان سازش با تغییر شرایط حاصل گردد یک برنامه ریزی انعطاف ناپذیر اجازه نخواهد داد که توسعه پذیرای تغییرات باشد . ممکن است با پیشرفتهای فن آوری حمل و نقل تحولی بر اشکال جدید گردشگری تغییراتی در روند بازار رخ دهد. چنین حالتی اگر برنامه گردشگری انعطاف پذیر باشد اهداف اساسی آن نباید از میان برود . ولی ممکن است الگوهای توسعه تغییر یابند به هر حال توسعه پایدار باید کماکان حفظ گردد .
برنامه ریزی برای توسعه پایدار :
در حال حاضر روش اساسی که در برنامه ریزی توسعه به کار می رود همانطور که در سایر انواع توسعه اعمال می گردد ، نایل شدن به توسعه پایدار است . روش توسعه پایدار مستلزم این می باشد که منابع طبیعی و فرهنگی و سایر منابع گردشگری برای استفاده دائم درآیند ، حفظ گردد. در همین حال همچنان منافعی برای جامعه امروز داشته باشد . از اوایل دهه هشتاد نظریه توسعه پایدار در سطح بین الملل از اهمیت بیشتری برخوردار است . با وجود این طرحهای گردشگری تا پیش از این دوره اغلب به مسئله حفاظت از منابع گردشگری می پردازند . روش توسعه پایدار در برنامه گردشگری بسیار حائز اهمیت است . چرا که بیشترین توسعه گردشگری متکی بر جاذبه ها و فعالیتهایی است که به محیط طبیعی ، میراث تاریخی ، و الگوهای فرهنگی مناطق مربوط می شود . اگر این منابع ضایع و نابود گردند مناطق سیاحتی نمی توانند گردشگران را جلب کنند و در نتیجه گردشگری موفقی وجود نخواهد داشت . به طور کلی اکثر گردشگران به دنبال مقصدهایی هستند که از کیفیت محیطی بالایی برخوردارند . این از فوائد مهم گردشگری این است که بر اساس مفهوم پایداری به درستی توسعه یابد . می تواند تا حد زیادی به توجیح حفظ منابع طبیعی و فرهنگی یک منطقه و پرداختن هزینه بر حفظ ان کمک کند . بنابراین گردشگری می تواند وسیله ای مهم برای حفظ محیط زیست در مناطقی باشد که در غیر این صورت قابلیت محدودی برای برآوردن اهداف حفاظت و حرات محیطی باشد .
یک روش اساسی برای نیل به توسعه پایدار روش برنامه ریزی محیطی می باشد . برنامه ریزی محیطی مستلزم این است که تمام عناصر محیطی در تعیین مناسب ترین محل و نوع توسعه به دقت مورد بررسی تحلیل و توجه قرار می گیرد . به عنوان مثال در این روش تویعه کامل گردشگری در دشتهای سیلابی و با تپه هایی با شیب تند مورد بررسی قرار نمی گیرد .یک جنبه مهم توسعه پایدار تاکید بر گردشگری مبتنی بر جامعه است . در این رویکرد به گردشگری و دخالت جامعه در فرایند برنامه ریزی پیشبرد انواع گردشگری پرداخته می شود . که فوایدی برای اجتماعات محلی ایجاد می کند . این رویکرد فنونی را به کار می گیرد که تعیین کننده بیشتر منافع گردشگری به ساکنان محلی و نه تخریب آن تعلق می گیرد . و حداکثر رساندن منافع ساکنین منجر به پذیرش هر چه بیشتر آن در گردشگری می باشد . روش گردشگری مبتنی بر اجتماعات در سطوح محلی و تفصیلی به کار برده می شود . اما می تواند به عنوان یک سیاست کلی در سطوح منطقه ای و ملی ارائه گردد . منافعی که به جوامع محلی تعلق می گیرد برای کشور نیز سود مند می باشد . از طریق درآمد و ارز حاصله از اشتغال به وجود آمده و به حمایت اجتماعات محلی از توسعه ملی گردشگری و سیاسته های حفظ محیط زیست می انجامد .
مفهوم گردشگری کیفی نیز به توسعه پایدار مربوط می شود . امروزه این روش بیش از پیش به کار برده می شود . از نقطه نظر بازاریابی می توان به گردشگری موفقی دست یافت . و همین طور منافع زیادی را برای ساکنین محلی و محیط زیست آنها به همراه آورد . گردشگری کیفی الزاماً به معنای گردشگری پرخرج نیست . بلکه به آن دسته از جاذبه ها ، تسهیلات و خدمات گردشگری اشاره می کند . که در مقابل پول پرداختی ارزش دارند و منافع گردشگری را حفظ می کنند . و نوعی از گردشگری را جذب می کنند که برای جامعه و محیط محلی احترام و ارزش قایلند .
توسعه گردشگری کیفی می تواند به صورت موثرتری در جلب گردشگران باریک بین به رقابت بپردازد . همچنین از نظر زیست محیطی و اجتماعی گردشگری کیفی بیشتر می تواند خود را حمایت کند . رسیدن به گردشگری کیفی وظیفه بخشهای خصوصی و دولتی می باشد . این مفهوم باید به عنوان مفهوم ضروری در برنامه ریزی گردشگری و فرایند مدیریت و توسعه جای گیرد .
مشارکت مردم در برنامه ریزی :
برنامه ریزی به نفع مردم صورت می گیرد و آنها باید در برنامه ریزی و توسع گردشگری در مناطق خود دخیل باشند . از طریق این مشارکت ، توسعه گردشگری اتفاق نظر مردم را از انچه آنها می خواهند نشان می دهد . همچنین اگر ساکنین در تصمیمات مربوط به توسعه و برنامه ریزی گردشگری شرکت کنند و اگر متوجه مزایای امر گردشگری باشند ، احتمالا بیشتر انها حمایت خواهند کرد . در سطوح ملی و منطقه ای برنامه ریزی در طرحهای گردشگری روش معمول برای جلب مشارکت مردم ایجاد کمیته تدارکاتی می باشد . این کمیته تیم برنامه ریزی را راهنمایی کرده و کار آنها را بویژه گزارش های پیش نویس شده پیشنهادی سیاستی و برنامه ریزی را مرور می کنند. یک کمیته تدارکاتی نوعاً متشکل از نمایندگان آژانس های دولتی و وابسته به امور گردشگری ، بخش خصوصی ، سازمانهای اجتماعی ، مذهبی و دیگر سازمانهای مربوط است .
همچنین دوباره طرح مزبور می توان جلسات علنی همکانی را برگزار نمود . در این جلسان برای اشخاص فرصتی ایجاد می شود تا دوباره این طرح اطلاعاتی نظرات مناسب را کسب کرده و نسبت به آن آگاه گردند . زمانی که طرح تکمیل می گردد . روش معمول دیگر برگزاری سمینار گردشگری در حوزه منطقه ای و ملی است . این سمینارها به شرکت کنندگان و امور مردم در ارتباط با اهمیت توسعه کنترل شده گردشگری از پیشنهادهای طرح آگاهی می دهد . چنین سمینارهایی ، اغلب از تبلیغات گسترده در رسانه های گروهی برخوردار است ...
در یک کشور یا منطقه پهناور معمول این ا ست که مراجع اصلی با مشارکت مردم مانند آنچه ذکر شده طرحح گردشگری را تهیه کنند . این روش را می توان رویکرد از « بالا به پایین » نامید .
رویه دیگری که بعضی از موارد استفاده قرار می گیرد رویکرد از « پایین به بالا » می باشد . این روش شامل برپایی جلساتی با حضور جوامع یا بخش های محلی به منظور تعیین نوع توسعه ای است که آنها می خواهند داشته باشد.سپس این عقاید و اهداف محلی در طرح منطقه ای و ملی گنجانیده می شود . این روش به مشارکت محلی بیشتر عامه مردم در روند برنامه ریزی نائل می گردد .
ولی زمان بیشتری صرف می گردد و ممکن است منجر به ایجاد اهداف سیاست ها و پیشنهاد های توسعه متضادی در میان مناطق محلی شود .
برای ایجاد یک طرح منسجم باید این اختلافات در سطوح منطقه ای و ملی برطرف شود . این نکته حائز اهمیت است که الگوهای توسعه مناطق محلی ، مکمل و تقویت کننده یکدیگر می باشند . و در عین حال احتیاجات و خواسته های جوامع محلی را منعکس می کنند . اغلب موارد ادغام روشهای از« بالا به پائین و از پائین به بالا » نتایج خوبی را به بار می آورد .
فرایند تهیه طرحهای گردشگری مبتنی بر روش پایدار ، منسجم و قابل اجرا در سطوح منطقه ای و ملی است ، که به آنها اشاره گردید . که از آن به عنوان روش « قدم به قدم » نام برده می شود . که قابل استفاده در هرگونه شرایط برنامه ریزی ملی و منطقه ای است .
تدارکات تحقیق :
نخستین قدم در فرایند برنامه ریزی تدارکات تحقیق است . تانوع هدایت توسعه مورد لزوم را فراهم کند . تدارکات تحقیق محدوده اختیارات پروژه ، انتخابات تیم تحقیق برای اجام تحقیق ، تعیین یک کمیته تدارکاتی و سازماندهی فعالیت های تحقیق را در بر می گیرد . برای تحقیق برنامه ریزی ، محدوده اختیارات و فنون اجرایی و اگر طرح ملی و منطقه ای باشد ( ملاحظه خاص آن از جمله موضوعات اقتصادی محیطی و یا اجتماعی و عناصر مهم سازمان ) باید در محدوده اختیارات مشخص گردد . تا این تحقیق به نتایج دلخواه منتج گردد .بسیاری از مکانها از لحاظ گردشگری به طور محدودی توسعه یافته اند و الگوهای موجود باید در این مکانها مشخص گردیده و محدوده اختیارات مد نظر قرار گیرد . سایر کشور ها و مناطق ممکن است توسعه قایل ملاحظه ای از نظر گردشگری داشته باشند . ولی احتمالاً این توسعه در حال کاهش و یا در شکلی نیست که منافع مطلوب تولید را در بر داشته باشد . بنابراین محدوده اختیارات بر نحوه شکوفا ساختن و اصلاح توسعه حاضر و نحوه هدایت گسترش گردشگری در آینده تاکید خواهد داشت .
در یک مطالعه و تحقیق گنجاندن سطوح مختلف برمامه ریزی از قبیل طرحهای ملی و منطقه ای انظمام برنامه ریزی مشروح برای پروژه ها و ناحیه های نیازمند توسعه امری متداول می باشد . برنامه ریزی برای این سطوح باید در محدوده اختیارات باید یک افق زمانی (سال) ارائه کند که در آن تاریخ طرح ، اهداف و توصیه های آن محقق شود . برنامه ریزی افق های زمانی معمولاْ ۱۰ ساله و ۱۵ ساله تا ۲۰ ساله است . مرحله بندی و چهارچوب توسعه افق های زمانی برنامه ریزی (معمولا برای دوره های ۵ ساله) باید تعیین شود . تعیین افق زمانی و دوره های مرحله بندی یک چهار چوب زمانی برای انجام ژیش بینی ها ، هدف گیری و زمان بندی توسعه فراهم می نماید .
تعیین اهداف :
در اوایل اهداف برنامه ریزی ، اهداف توسعه گردشگری باید مشخص گردد . تعیین اهداف از اهمیت بالایی برخوردار است .زیرا آنها نتایج مورد نظر و دلخواه را از توسعه گردشگری در کشور یا منطقه بیان می کنند . معمولاْ اهداف به انواع مختلف از جمله فواید اقتصادی و اجتماعی مربوط می گردند . بعلاوه این اهداف ملاحظات خاصی را مشخص می نمایند . که باید در توسعه گردشگری از قبیل به حداقل رسانیدن اثرات محیطی ، اجتماعی و فرهنگی رعایت شوند .اهداف یابد یا مشورت نزدیک با دولت یا کمیته تدارکاتی تعیین گردند . زیرا عوامل تعیین کننده اولیه طریح و سیاست های توسعه در گردشگری می باشد . ابتدا اهداف به طور مقدماتی تعیین می گردد و سژس بر اساس نتایج بررسی ها ، تحلیل ها و تدوین طرح پالایش می گردد. برخی از اهداف مقدماتی ممکن ا ست در تضاد با یکدیگر باشند نمی توان به طور واقع گرایانه به تمام آنها دست یافت . برای مثال یکی از اهداف ممکن است به حداکثر رساندن فواید اقتصادی گردشگری باشد و هدف دیگر ممکن است به حداقل رساندت اثرات محیطی ، اجتماعی و فرهنگی باشد . امکان ندارد که طرح و سیاستی را تهیه نمود که به طور همزمان به هر دو هدف مذبور حداقل در دوره دراز مدت نایل گردد . اهداف باید میان ملاحظات اقتصادی ، محیطی و فرهنگی توازن ایجاد کند . اهداف توسعه گردشگری باید تمام اهداف توسعه جامعه را که برای کشور یا منطقه پذیرفته شده اند در خود منعکس و آنها را تقویت کنند . این امر بسیار حائز اهمیت است . تا گردشگری در الگوهای جامع توسعه به خوبی ادغام شود . با این وجود در پاره ای از موارد ممکن است برای رسیدن به آن دسته از اهداف گردشگری که منطقی به نظر برسند و به توسعه جامعه ملی و منطقه ای کمک می کنند . تصمصم بر تعیین اهداف عمومی نیز گرفته شود .
ادامه دار د ....
استفاده از این مطالب با ذکر منبع مجاز می باشد .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تخت‌جمشيد . پاسارگاد . كندوان . تخت‌سليمان . غارسهولان . قره‌كليسا . گنبدسلطانيه . تپه‌حسنلو . شهرسوخته . كوه‌خواجه . بيستون . طاق‌بستان . معبدآناهيتا . قلعه‌فلك‌الافلاك . غارعليصدر . گنجنامه . هگمتانه . آتشكده‌زرتشتيان . چغازنبيل . كاخ‌آپادانا . ارگ‌بم . ارگ‌راين . باغ‌شاهزاده . باغ‌ارم . پل‌خواجو . ميدان‌نقش‌جهان . منارجنبان . عالي‌قاپو . چهل‌ستون . سیلک . قلعه لشتان . ستاره افتاده . حریره
نوشته شده توسط مهدی تابش (میراثدار) در
|